เวลาแห่งชีวิต

ชีวิตคนเรา เมื่อพิจารณาให้ดีแล้ว มันสั้นนัก มีเกิดและดับ เป็นธรรมดาโลก
แต่ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่นี่สิ มนุษย์ผู้มีปัญญา จึงควรที่จะดำรงชีวิต อย่างชาญฉลาด
พระพุทธเจ้า เคยอบรมสั่งสอนมนุษย์ไว้ว่า
ทรัพย์สิน ที่พึงได้จากการประกอบกิจการ งานต่างๆนั้นควรแบ่งออกเป็น 4 กอง เท่าๆ กัน

กองแรก เก็บสะสมไว้ใช้ยามขัดสน
กองสอง ใช้จ่ายเพื่อทดแทนผู้มีพระคุณ
กองสาม ใช้เพื่อความสุขส่วนตัว
กองสี่ ใช้เพื่อสร้างสรรค ์ความดีงาม ให้แก่สังคม

แล้วการทำงานของมนุษย์ล่ะ คนเรามักบ่นเสมอว่าง "ไม่มีเวลาๆ"
แท้จริงแล้ว คนเรามีเวลา มากถึง 24 ชม. เพียงแต่เราจะบริหารเวลาอย่างไร
จึงจะให้แก่คนรอบข้าง และทุกภารกิจ ได้อย่างเสมอภาคกัน
หากแต่หลายๆ คนยังมัววุ่น แก่การทำงาน
โดยไม่ยอมแบ่งเวลา เหลียว หลังมองถึงบุคคลที่รัก และห่วงใย ตนเองเลยหรือ???
บางคนทุ่มเวลาทั้งหมดให้แก่หน้าที่การงาน อย่างเอาเป็นเอาตาย
พร้อมกับคิดว่า การกระทำดังนี้ เป็นเรื่อง ที่ถูกต้องแล้ว
แต่นั่น คือ การกระทำที่โง่เขลาเป็นที่สุด
ทุกคนมีเวลาวันละ24 ชั่วโมงเท่าๆ กัน
แต่ผู้ใดที่ทุ่มเวลา ทั้งหมด ให้กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง โดยเฉพาะงาน ของตนเอง
โดยไม่ยอม แบ่งปันเวลา ให้แก่ผู้ใด แม้กระทั่งตัวเอง เป็นผู้ที่เขลาเบาปัญญาที่สุด
หากบริหารไม่ได้ แม้กระทั่งเวลา 24 ชั่วโมงของตัวเองในแต่ละวันแล้ว
คนผู้นั้นจะบริหารอะไรได้ ทำไมคุณ จึงไม่แบ่งปันเวลา
ให้เสมือนหนึ่ง การแบ่งปัน กองเงิน ตามคำสั่งสอน ของพระพุทธเจ้าบ้างเล่า...
ไม่ต้องแบ่งเวลา ให้เป็นสี่กองเท่าๆ กันหรอก
เพียงแต่แบ่งปันเวลา ในแต่ละส่วน ให้เหมาะสมเท่านั้น

8 ชั่วโมง สำหรับ การทำงาน เพื่อความก้าวหน้ามั่นคงในชีวิต
8 ชั่วโมง สำหรับ การพักผ่อนเก็บเรี่ยวแรง ไว้ต่อสู้กับหน้าที่การงาน และอุปสรรคในวันพรุ่ง
5 ชั่วโมงสำหรับการเดินทาง เพื่อประกอบกิจการต่างๆ
2 ชั่วโมงสำหรับโลกส่วนตัวของตนเอง
59 นาที สำหรับดูแล และรักษาความสะอาดของที่อยู่อาศัย และช่วยเหลือสังคม
และ 1 นาทีของคุณ ที่มอบให้กับคนที่รัก และห่วงใยคุณ โดยไม่นำเวลาอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง
เพราะเพียง 1 นาทีนี้ มันมีค่ามากเกินกว่าคณานับได้ในความรู้สึกของเขาคนนั้น

จงอย่ากล่าวว่า"ไม่มีเวลา..."
เพราะเวลา เป็นสิ่งที่ยุติธรรมที่สุดในโลกนี้ ที่มีให้แก่มนุษย์
มนุษย์ทุกคน มีเวลาวันละ 24 ชั่วโมงเท่าๆ กัน
ไม่มีใคร มีเวลามาก และไม่มีใคร มีเวลาน้อยไปกว่านี้
24 ชั่วโมงใน 1 วันที่ มหาเศรษฐี หรือยาจก มีเท่าเทียมกัน
ไม่ขาดเกิน แม้แต่เศษเสี้ยวของวินาที

ด้วยเหตุนี้ มนุษย์ผู้ใด ที่กล่าวว่า "ไม่มีเวลา"
จึงเป็นผู้ล้มเหลว ในการบริหารเวลา 24 ชั่วโมง ในแต่ละวันของตนเองอย่างสิ้นเชิง
และใช้คำว่า "ไม่มีเวลา" เป็นข้อแก้ตัว
เพื่อปกปิดความล้มเหลวเรื่องเวลาของตนเอง อย่างขลาดเขลา

มนุษย์ผู้ฉลาด และประสบความสำเร็จในชีวิต จึงไม่ใช่ผู้ที่เก่งแต่การทำงานอย่างเดียว
แต่มนุษย์ผู้ฉลาด และประสบความสำเร็จในชีวิต
ต้องเป็นผู้ที่รู้จักแบ่งสัดส่วน เวลาวันละ 24 ชั่วโมงของตนเองได้อย่างลงตัว
วันละ 24 ชั่วโมง ของตนเอง ที่มีไว้สำหรับ
การทำงาน การพักผ่อน การเดินทาง มิตรภาพ ความรัก
ความอบอุ่น ความห่วงใย ความเอื้ออาทร ฯลฯ โดยไม่ขาดตกบกพร่อง
แม้แต่สิ่งหนึ่งสิ่งใด ที่เข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิต

นี่แหละ คือ มนุษย์ผู้ชาญฉลาด ที่รู้จัก "ใช้เวลา"
แล้ววันนี้.. คุณจะยัง อ้างเหตุผลว่า "ไม่มีเวลา" อีกหรือ?