ขนมปังหัวกระโหลก

สามีภรรยาคู่หนึ่ง ฉลองชีวิตแต่งงานอยู่ร่วมกันมาห้าสิบปี...
วันครบรอบแต่งงานห้าสิบปีทอง
ทั้งสองมีงานเลี้ยงใหญ่ในห้องจัดเลี้ยงกับลูกๆ หลาน ๆ
และญาติมิตรมากมาย

เมื่อในที่สุดทั้งคู่กลับมาถึงบ้านจากงานฉลองที่จัดเพื่อคนทั้งสองแล้ว

ต่างก็รู้สึกเหนื่อยและเป็นสุขที่ได้อยู่ในบ้านอันเงียบสงบอีกครั้ง
ทั้งสามีภรรยาวุ่นวายกับทุกคนทั้งวัน และตื่นเต้นกับงานใหญ่

จนต่างฝ่ายต่างไม่ได้รับประทานอะไรมากตลอดวันหรือแม้แต่ในตอนค่ำ
ดังนั้น ก่อนจะเข้านอน ทั้งคู่จึงตัดสินใจที่จะรับประทาน
ของเบาๆ เป็นกาแฟกับขนมปังอบเองทาเนย
เมื่อนั่งลงที่โต๊ะในครัวกันแล้ว สามีหยิบขนมปังปอนด์ใหม่ออกมา
และส่งส่วนหัวกะโหลกให้กับผู้เป็นภรรยาของเขามานานห้าสิบปี
เธอเกิดอาการโกรธปึงปังขึ้นมาในทันใด เธอตะโกนใส่เขาว่า

"ห้าสิบปีเต็มที่เธอโยนหัวกะโหลกขนมปังให้ฉัน
ฉันจะไม่รับจากเธออีกต่อไปแล้ว
เธอไม่เคยจะใส่ใจว่าฉันชอบอะไรเลยสักนิดเดียว"
เธอพร่ำสาดความโกรธต่อไปยืดยาว
ที่ล้วนจุดระเบิดจากการที่เขาส่งขนมปังส่วนหัวกะโหลกให้

เขานั่งนิ่งด้วยความประหลาดใจเต็มที่จากสิ่งที่เขาได้ยิน
เมื่อในที่สุด เธอพูดจบ เขาก็พูดกับเธอค่อยๆ ว่า
"แต่ที่รัก นั่น(ขนมปังส่วนกะโหลก )เป็นส่วนที่ผมชอบมากที่สุด"