Thursday, November 27, 2008

คนสำคัญ

...บ่อยครั้งทีมักจะได้ยินว่าเราไม่รู้จะบอกเค้ายังงัยเพราะเราเป็นแค่เพื่อน
แต่ความจริงแล้ว คุณเป็นตั้งเพื่อน...ต่างหาก
...โลกไม่เคยทำให้มนุษย์สมบูรณ์แบบเพื่อเผื่อเนื้อที่ให้คุณได้มีโอกาสแสวงหา
แต่โลกทำให้มนุษย์มีความเหงาเพื่อให้มนุษย์แสวงหาความรักและมอบความรัก
และได้รู้ว่า...การมีเพื่อนทำให้โลกไม่เงียบเหงาจนเกินไป
...ในแต่ละวัน... ให้เริ่มต้นวันด้วยการยิ้ม
ไม่ว่าเรื่องที่จะทำให้ยิ้มได้ในแต่เช้านั้นจะมีไม่กี่เรื่อง
...ในแต่ละวัน... ให้นึกขอบคุณอะไรก็ตามที่ดีต่อเราวันละ 1 อย่าง หรือ 1 คน
...ในแต่ละวัน... ให้จบทุกอย่างที่เป็นปัญหาไว้ที่ทำงาน
ไม่ต้องแบกกลับมาที่บ้าน
....ในแต่ละวัน ... ให้ทำความรู้จักผู้คนเพิ่มขึ้นอย่างน้อยวันละ 1 คน
และอย่าลืมรักษาคนรู้จัก ให้อยู่กับเราได้นานๆ
ก่อนที่วันนี้คุณจะทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ

...จงสำรวจตัวเองว่าได้ทำใครหล่นหายไปจากชีวิตหรือเปล่า
หากวันนี้เหลือเพียงวันสุดท้าย รักแค่ไหน...ได้ทันบอกเธอหรือยัง
หากว่าพรุ่งนี้สายเกินไปทุกอย่าง เราและเขา...ดีต่อกันพอไหม
และถ้าเกิดว่า 24 ชั่วโมงต่อจากนี้คือวันสุดท้ายของคุณจริงๆ
มันเพียงพอกับสิ่งที่คุณอยากจะทำมั้ย ?

...เงินไม่ใช่พระเจ้า แต่ทำให้เรามีทางเลือกมากขึ้น
เมื่อเงินทองเป็นเจ้าของเวลาไปซะหมด
แล้วเมื่อไหร่คุณจะเป็นเจ้าของเวลาบ้าง
มีสติ-สตางค์อยู่ก็ปลีกเวลาไปใช้บ้าง
อีกหน่อยไม่มีสติต่อให้มีสตางค์ก็สายไปซะแล้ว
เวลาที่เรารักใคร...เราจะรู้สึกตัวเล็กเหลือเกิน
เวลาที่ใครรักเรา..เราจะรู้สึกตัวใหญ่เหลือเกิน
แต่ถ้าเราเจอคนที่รักกัน..เราจะผลัดกันตัวใหญ่ตัวเล็ก

...มีชายหนุ่มผู้หนึ่งเข้ารับการบำบัดยาเสพติด ถามผู้คุมว่า
หลังจากผ่านการบำบัดแล้ว อีกนานแค่ไหนจึงจะออกเดทได้
ผู้คุมจึงแนะนำว่า... หลังจากออกจากที่นี่แล้ว
ปีแรกให้ซื้อต้นไม้มาปลูก...ดูแลมันให้ดีๆ
ปีต่อไปให้หาสุนัขมาเลี้ยง หลังจากนั้นถ้าต้นไม้และสุนัขไม่ตาย
ก็แสดงว่าเริ่มมีความรักได้แล้ว

...เราคือคนสำคัญเหลือเกินคนหนึ่งของครอบครัว
แต่ต้องไปเป็นคนที่ไม่ค่อยมีคุณค่าของใครก็ไม่รู้ที่เราเชื่อมาตลอดว่าเขา
สำคัญ ... เพื่ออะไร

No comments: