มีเรื่องเล่าเป็นนิทานสอนหญิง ที่สงสัยว่าน่าจะแต่งขึ้นโดยผู้ชาย
เอาไว้ขู่สาวเจ้า
เวลาคุณเธอเกิดความลังเลขึ้นเมื่อจะต้องเลือกที่จะรักใครสักคน
เรื่องนี้บางคนอาจจะพอคุ้นๆ เอาน่า… เล่าอีกครั้งจะเป็นไรไป
รับรองไม่เหมือนเดิม….
เรื่องมีอยู่ว่า เจ้าของสวนดอกไม้ระดับส่งออกต่างประเทศ
มีสวนดอกไม้ใหญ่โตสวยงาม
และก็มีเด็กสาวน่ารักคนหนึ่งแวะเวียนมาเยี่ยมที่ริมสวนดอกไม้เป็นประจำ
ด้วยความที่อยากได้ดอกไม้กลับไปไว้เชยชมที่บ้าน
เพราะรู้ว่ามีเด็กสาวหลายคน
เคยได้ดอกไม้สวยงามจากสวนนี้…
วันหนึ่งด้วยความใจดีของเจ้าของสวน หรือด้วยความทนลูกตื้อไม่ไหวก็ตามแต่
เค้าก็เลยอนุญาตให้สาวน้อยเข้าไปเดินชม
และเลือกนำดอกไม้กลับไปได้เพียงหนึ่งดอก
(อุแหม… ดอกเดียวเอง)
แถมยังมีข้อแม้ว่าเดินไปแล้วห้ามเดินย้อนกลับมาโดยเด็ดขาดนะ
เดี๋ยวถาดเพาะต้นอ่อน ที่อยู่ในสวนจะติดเชื้อเน่าตาย อะไรทำนองนั้น…
ด้วยความดีใจ เด็กสาวเข้าไปเดินเล่นชมสวนอย่างเพลิดเพลิน
ได้พบเห็นดอกไม้ต่างๆ
มากมายหลากสี หลายพันธุ์ บางดอกราคาถูก บ้างก็ราคาแพง คิดจะเลือกดอกหนึ่ง
ก็เสียดายว่าจะเจอดอกที่ถูกใจกว่าข้างหน้า ชมไปชมมาเสียจนเพลิน
เดินไปถึงประตูทางออก ตกใจสุดขีด เอาเข้าให้แล้วไง…
ห้ามเดินย้อนกลับไปนี่นา
หันไปมองเจ้าของสวน ทำตาดุบอกห้ามย้อนกลับมาเด็ดขาด เธอเลยจำเป็น
ต้องก้มลงเลือกเด็ดดอกหญ้าที่อยู่ริมประตูทางออกไปได้เพียงดอกเดียว
โถ…ความที่สาวน้อยมัวแต่ลังเล
ทำให้เธอไม่ได้ในสิ่งที่ดีที่สุดที่เธอหวังไว้…
เฮ้อ
แต่ในชีวิตจริงๆแล้ว… ยังมีคำว่าโค้งสุดท้ายไว้ให้ลุ้น
เพราะอาจจะมีเด็กสาวคนอื่นๆ ก่อนหน้านี้
ที่ไม่ได้ระวังดูแลดอกไม้ที่เธอได้ไปอย่างดีพอ
เรียกว่ายังไม่ทันเอาไปปักแจกันที่บ้าน แกว่งเล่นซะหลุดมือไปเลย
หรือไม่ก็ลืมวางทิ้งไว้ไม่สนใจ เพราะมัวแต่เดินช็อบปิ้งหาชุดแขนกุดสุดสวย
ลองใส่ซะเพลิน…
บางทีเด็กสาวคนนี้อาจจะได้มีโอกาสดูแลดอกไม้ดอกนั้นแทนเด็กคนอื่นๆก็ได้
เพราะดอกไม้ดอกนั้นเองก็อาจจะหวังว่าจะได้เจอเจ้าของใหม่ที่ดูแลเค้าดีกว่านี้
No comments:
Post a Comment