รักต่างเวลา

เคยมีคนคนนึง เค้ารักฉันมาก
แต่ในขณะที่เค้ารักฉัน ฉันกลับให้ความมั่นใจกับเค้าไม่ได้
เพราะฉันไม่มั่นใจว่าฉันรักเค้าหรือเปล่า
และเพราะฉันมีแบบฉบับของผู้ชายในฝัน

ณ เวลานั้น ในความคิดของฉันเค้ายังไม่ใช่ที่ฉันฝัน
แต่เค้าก็ดีกับฉัน รักฉัน เฝ้าดูแล ห่วงใย เอาใจใส่ฉันเหลือเกิน
แต่ฉันกลับรำคาญในบางครั้ง ไม่พอใจในบางสิ่งที่เค้าเป็น
แต่ฉันก้อมีใจให้กับเค้า ฉันเริ่มชอบเค้า และฉันยังคงดีกับเค้าดูแลเค้าเช่นกัน
เพื่อให้เค้ารู้สึกว่าเค้าไม่ได้อยู่คนเดียว เค้าจะยังมีฉันเสมอ
เพียงแต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะรักเค้าได้เต็มหัวใจ
เพราะในหัวใจฉันยังมีคนอื่นอยู่ และเค้าก็ยังไม่เป็นในแบบที่ฉันอยากให้เป็น
แล้ววันหนึ่งที่เค้าหายไป เค้ามีความจำเป็นต้องไปไกลจากฉันระยะหนึ่ง
มันทำให้ฉันรู้สึกได้ว่า ฉันรักเค้าเข้าแล้วเพราะฉันไม่อาจขาดเค้าได้
และฉันก็คิดว่าคงไม่มีใครดีกับฉันและรักฉันได้ขนาดนี้

ฉันเฝ้ารอการกลับมาอย่างมีความหวัง
ฉันหวังว่าเราจะมาเริ่มต้นใหม่ ฉันพร้อมที่จะมอบหัวใจให้เค้าแล้ว..
และฉันก็อยากบอกเค้าเหลือเกินในวันที่เค้ากลับมา…

แล้ววันที่ฉันรอคอยก็มาถึง
วันที่เค้ากลับมา… แต่…เค้ากลับมาพร้อมกับความเปลี่ยนไป
จากสายตาที่อ่อนโยนและอาวรณ์ฉันเหลือเกิน เหลือแต่สายตาที่เย็นชา
น้ำเสียงที่เคยอ่อนหวานออดอ้อน กลับกลายเป็นน้ำเสียงที่แข็งกระด้าง
และเหมือนรำคาญทุกครั้งที่คุยกัน เค้ายังไปกับฉันทุกครั้งที่ฉันชักชวน
แต่เค้าก็ไปแต่ร่างกาย จิตวิญญาณของคนที่เคยรักฉันได้ออกจากร่างนี้ไปแล้ว
จากที่เคยเดินจูงมือ ก็กลับกลายเป็นเดินห่างกันหลายวา เหมือนไม่ได้มาด้วยกัน
หัวใจฉันที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังและรอการกลับมา
มันก็แตกสลายลง………..กว่าจะรู้ว่ารัก.. มันก็สายไป….

ตอนนั้น….เค้าเคยรักฉัน
ตอนนี้…..ฉันก็รักเค้าจริงๆ แล้ว…เรารักกัน

แต่…เรารักกันคนละเวลา….
คนที่รักฉัน เค้าตายจากฉันไปแล้ว…
แต่คนที่ฉันรัก จะยังคงอยู่ในใจฉันตลอดไป….

เรื่องนี้เป็นโศกนาฏกรรมความรักของคนสองคนที่รักกันแต่ต่างช่วงเวลากัน
เรื่องนี้ขอให้เป็นอุทาหรณ์ของหัวใจทุกๆ ดวง ที่กำลังเลือกที่จะมีรัก
อยากให้ทุกคนเลือกที่จะอยู่กับความจริง ไม่ใช่ความฝัน
คนที่เราฝันถึงอาจจะไม่มีจริงหรือไม่มีทางเป็นไปได้
แต่เราสามารถทำให้คนที่มีอยู่จริง เป็นอย่างที่เราฝันได้
ด้วยการปรับตัวเข้าหากัน มองในสิ่งดีๆ ของกันและกัน
และยอมรับในตัวตนของกันและกัน
แล้วคนที่อยู่กับเราก็จะกลายเป็นคนที่เราฝันได้ในที่สุด….